ยิ่งเดียวดายปลายฝนเข้าต้นหนาว
น้ำค้างพราวยามรุ่งช่วยปรุงหวาน
แต่..ใจคนกลับหมองครองร้าวราน
เกินขับขานสานฝัน..นะ..พันทอง.
"บ้านริมโขง"
เอากายแทน ผ้าห่ม กันลมหนาว
เอาอกอุ่น จากสาว นอนแนบห้อง
เอาเอวที่ อ้อนแอ้น ของพันทอง
ให้เจ้ากอด ประครอง อยู่ทั้งคืน
ยามหนาวลม พัดมา กายาห่ม
ยามปวดร้าว ระทม คงได้ชื่น
ยามนอนเล่า ตัวเจ้า ไม่กล่ำกลืน
ยามผวา กลางคืน ไม่ตื่นกลัว
ทั้งงานบ้าน งานเรือน จัดให้เสร็จ
ทำสะเด็ด รับรอง น้องนี้ชัวร์
ทั้งหุงข้าว ทำแกง ใช่แกล้งมั่ว
ขอเพียงตัว ของพี่ นี้มีใจ
พันทอง
เอาอกอุ่น จากสาว นอนแนบห้อง
เอาเอวที่ อ้อนแอ้น ของพันทอง
ให้เจ้ากอด ประครอง อยู่ทั้งคืน
ยามหนาวลม พัดมา กายาห่ม
ยามปวดร้าว ระทม คงได้ชื่น
ยามนอนเล่า ตัวเจ้า ไม่กล่ำกลืน
ยามผวา กลางคืน ไม่ตื่นกลัว
ทั้งงานบ้าน งานเรือน จัดให้เสร็จ
ทำสะเด็ด รับรอง น้องนี้ชัวร์
ทั้งหุงข้าว ทำแกง ใช่แกล้งมั่ว
ขอเพียงตัว ของพี่ นี้มีใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
