.jpg)
...ขอมอบกลอนชุดนี้แด่คนกำลังอกหักและเคยอกหักทุกคน...
=======================================
...แด่...คนอกหัก....
^^^^^^^^^^^
=======================================
...แด่...คนอกหัก....
^^^^^^^^^^^
เสียงสะอื้นขื่นขมตรมในจิต
จากมิ่งมิตรแดนไกลส่งไปหา
"เพิ่งหยุดร้อง สองแก้มอาบ คราบน้ำตา
อยากโทร.มาปรับทุกข์ ที่ซุกทรวง"
"ก่อนเคยคิด เขานั้นคือคนที่ใช่
อนิจจา หัวใจ พลาดใหญ่หลวง
คำหวานที่เคยฟัง หลอกทั้งปวง
สี่ปีล่วงจึงรู้ความตามเป็นจริง
เขาแอบคบคนใหม่อยู่ใกล้บ้าน
รู้จักกันไม่นานแต่หวานยิ่ง
พอเราโทร.ไปหาว่าท้วงติง
เขากลับนิ่งไม่เฉลยเอ่ยวจี
หวังกับเขาเกินไปใจเลยทุกข์
หมดสนุก หมดค่า หมดราศี
ถูกความโศก ซึมเศร้า เข้าโจมตี
บุกย่ำยี จนหัวใจ ไร้กำลัง
เอาแต่บ่นว่าเหงา...ไม่เข้าท่า
สองดวงตาแดงด้วยฤทธิ์ความผิดหวัง
ขอโทษนะ...สองปีที่ปิดบัง
ไม่ได้เล่าให้ฟัง...กลัวเสียใจ...."
อย่าคิดมากเลยนะ...จะยิ่งทุกข์
นี่แหละสุขของเราเลยรู้ไหม?
ร่วมรับรู้เรื่องราวความเป็นไป
คือ สิ่งที่หัวใจเราต้องการ
นับตั้งแต่คบกันจนวันนี้
เรารู้ดี...เส้นชีวิตขีดขนาน
คล้ายทิวาที่ลาลับไปกับกาล
ยากพบพานจันทรายามราตรี
เราจึงแค่มองผ่านทางน่านฟ้า
ปรารถนาให้คุณเป็นสุขศรี
ได้ประสบพบเจอแต่คนดี
ใช้ชีวีกับเขาเนานิรันดร์
ไม่เคยคิดว่าคุณจะอกหัก
ถูกคนรักผลักไสทำลายขวัญ
ต้องเปียกโชกน้ำตาอกจาบัลย์
ไม่เป็นอันหลับนอนผ่อนกายา
ขอบคุณนะ....ที่วันนี้ เปิดใจเล่า
บอกให้เรารับรู้เพื่อปรึกษา
หากวันนี้ยังมีคราบน้ำตา
คิดเสียว่า นั่นคือยาล้างความตรม
นับแต่นี้ต่อไปให้เข้มแข็ง
จะต้องแกร่งเอาชนะความขื่นขม
เมื่อก้าวผ่านความโศกโลกจะชม
ความนิยมนับถือจะลือชา
คุณรู้ไหมความอกหักหรือรักคุด ?
สร้างมนุษย์ให้เข้มแข็งเหนือปัญหา
เพราะเคยผ่านเส้นทางอย่างนี้มา
ทำให้มีปัญญาคอยคุ้มครอง
การผิดหวังจากเขาอาจเศร้าบ้าง
หัวใจอาจอ้างว้างและหม่นหมอง
แต่ความดีคุณยังเด่นไม่เป็นรอง
โปรดหันกลับมามอง ไตร่ตรองดู....
ขอบคุณที่โทร.มาปรึกษาด้วย
เราก็่ช่วยเท่าที่มีความรู้
หวังเพียงให้เด็ดดวงพวงพธู
ใจคืนสู่...ความเบิกบาน..เหมือนวานวัน..
....ส.เชื้อจันทร์....
๒๗ พ.ย. ๕๔
หมายเหตุ. บทกลอนชุดนี้เขียนจากเรื่องจริงของปิยมิตรคนหนึ่งซึ่งกำลังอกหัก
ส่วนหนึ่งเพื่อเป็นการบันทึกประวัติศาสตร์ชีวิตตนเองไว้ เผยแพร่ในบล็อกไปหนึ่งครั้งเพื่อให้เจ้าตัวในเรืองนี้อ่าน
ตั้งแต่วันที่ ๒๑ ต.ค. ๕๑ เธออ่านแล้วก็ถามมาว่า "เขียนเพื่อเราหรือ...ขอบคุณนะ" ผู้เขียนได้แต่ยิ้มๆ ให้
จากมิ่งมิตรแดนไกลส่งไปหา
"เพิ่งหยุดร้อง สองแก้มอาบ คราบน้ำตา
อยากโทร.มาปรับทุกข์ ที่ซุกทรวง"
"ก่อนเคยคิด เขานั้นคือคนที่ใช่
อนิจจา หัวใจ พลาดใหญ่หลวง
คำหวานที่เคยฟัง หลอกทั้งปวง
สี่ปีล่วงจึงรู้ความตามเป็นจริง
เขาแอบคบคนใหม่อยู่ใกล้บ้าน
รู้จักกันไม่นานแต่หวานยิ่ง
พอเราโทร.ไปหาว่าท้วงติง
เขากลับนิ่งไม่เฉลยเอ่ยวจี
หวังกับเขาเกินไปใจเลยทุกข์
หมดสนุก หมดค่า หมดราศี
ถูกความโศก ซึมเศร้า เข้าโจมตี
บุกย่ำยี จนหัวใจ ไร้กำลัง
เอาแต่บ่นว่าเหงา...ไม่เข้าท่า
สองดวงตาแดงด้วยฤทธิ์ความผิดหวัง
ขอโทษนะ...สองปีที่ปิดบัง
ไม่ได้เล่าให้ฟัง...กลัวเสียใจ...."
อย่าคิดมากเลยนะ...จะยิ่งทุกข์
นี่แหละสุขของเราเลยรู้ไหม?
ร่วมรับรู้เรื่องราวความเป็นไป
คือ สิ่งที่หัวใจเราต้องการ
นับตั้งแต่คบกันจนวันนี้
เรารู้ดี...เส้นชีวิตขีดขนาน
คล้ายทิวาที่ลาลับไปกับกาล
ยากพบพานจันทรายามราตรี
เราจึงแค่มองผ่านทางน่านฟ้า
ปรารถนาให้คุณเป็นสุขศรี
ได้ประสบพบเจอแต่คนดี
ใช้ชีวีกับเขาเนานิรันดร์
ไม่เคยคิดว่าคุณจะอกหัก
ถูกคนรักผลักไสทำลายขวัญ
ต้องเปียกโชกน้ำตาอกจาบัลย์
ไม่เป็นอันหลับนอนผ่อนกายา
ขอบคุณนะ....ที่วันนี้ เปิดใจเล่า
บอกให้เรารับรู้เพื่อปรึกษา
หากวันนี้ยังมีคราบน้ำตา
คิดเสียว่า นั่นคือยาล้างความตรม
นับแต่นี้ต่อไปให้เข้มแข็ง
จะต้องแกร่งเอาชนะความขื่นขม
เมื่อก้าวผ่านความโศกโลกจะชม
ความนิยมนับถือจะลือชา
คุณรู้ไหมความอกหักหรือรักคุด ?
สร้างมนุษย์ให้เข้มแข็งเหนือปัญหา
เพราะเคยผ่านเส้นทางอย่างนี้มา
ทำให้มีปัญญาคอยคุ้มครอง
การผิดหวังจากเขาอาจเศร้าบ้าง
หัวใจอาจอ้างว้างและหม่นหมอง
แต่ความดีคุณยังเด่นไม่เป็นรอง
โปรดหันกลับมามอง ไตร่ตรองดู....
ขอบคุณที่โทร.มาปรึกษาด้วย
เราก็่ช่วยเท่าที่มีความรู้
หวังเพียงให้เด็ดดวงพวงพธู
ใจคืนสู่...ความเบิกบาน..เหมือนวานวัน..
....ส.เชื้อจันทร์....
๒๗ พ.ย. ๕๔
หมายเหตุ. บทกลอนชุดนี้เขียนจากเรื่องจริงของปิยมิตรคนหนึ่งซึ่งกำลังอกหัก
ส่วนหนึ่งเพื่อเป็นการบันทึกประวัติศาสตร์ชีวิตตนเองไว้ เผยแพร่ในบล็อกไปหนึ่งครั้งเพื่อให้เจ้าตัวในเรืองนี้อ่าน
ตั้งแต่วันที่ ๒๑ ต.ค. ๕๑ เธออ่านแล้วก็ถามมาว่า "เขียนเพื่อเราหรือ...ขอบคุณนะ" ผู้เขียนได้แต่ยิ้มๆ ให้
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
