พระจันทร์เสี้ยวส่งยิ้มอยู่ริมฟ้า
เหนือทุ่งหญ้าพร่างพราวด้วยดาวใส
นกกลางคืนกำลังเดินทางไกล
สองปีกไกวร่อนถลาคราค่ำคืน
ผ่านทุ่งหญ้า ภูเขา ผ่านราวป่า
ปีกเจ้าล้าหมดแรง...ยังแข็งขืน
หยาดน้ำค้างร่วงหล่นขนเปียกชื้น
แผ่วน้ำเสียงสะอื้นในคืนดาว
เจ้าหลงทางว้าเหว่การเร่ร่อน
เจ้าเหนื่อยอ่อน บาดเจ็บ เจ้าเหน็บหนาว
ปีกของเจ้าอ่อนล้ากว่าทุกคราว
แม้เจ็บร้าวทุกครั้งเจ้ายังไป
ณ.จุดหมายข้างหน้าโค้งฟ้าต่ำ
เมฆสีดำบังจันทร์สุดหวั่นไหว
ร่างนกป่า สะดุดหยุดหายใจ
สำนึกใน สิ้นสุดตรงจุดนั้น
พระจันทร์เสี้ยวลับหายตรงชายป่า
กล่อมวิญญานกไพรอย่าไหวหวั่น
จงหลับเถิดนกป่าอย่าจาบัลย์
เจ้าสานฝัน – วันนี้ ดีพอแล้ว
--natcha--
เหนือทุ่งหญ้าพร่างพราวด้วยดาวใส
นกกลางคืนกำลังเดินทางไกล
สองปีกไกวร่อนถลาคราค่ำคืน
ผ่านทุ่งหญ้า ภูเขา ผ่านราวป่า
ปีกเจ้าล้าหมดแรง...ยังแข็งขืน
หยาดน้ำค้างร่วงหล่นขนเปียกชื้น
แผ่วน้ำเสียงสะอื้นในคืนดาว
เจ้าหลงทางว้าเหว่การเร่ร่อน
เจ้าเหนื่อยอ่อน บาดเจ็บ เจ้าเหน็บหนาว
ปีกของเจ้าอ่อนล้ากว่าทุกคราว
แม้เจ็บร้าวทุกครั้งเจ้ายังไป
ณ.จุดหมายข้างหน้าโค้งฟ้าต่ำ
เมฆสีดำบังจันทร์สุดหวั่นไหว
ร่างนกป่า สะดุดหยุดหายใจ
สำนึกใน สิ้นสุดตรงจุดนั้น
พระจันทร์เสี้ยวลับหายตรงชายป่า
กล่อมวิญญานกไพรอย่าไหวหวั่น
จงหลับเถิดนกป่าอย่าจาบัลย์
เจ้าสานฝัน – วันนี้ ดีพอแล้ว
--natcha--