"...เหยื่อ..."
.......................
จากเหตุการณ์สมมุติไม่หยุดหย่อน
คอยกรัดกร่อนสังคมนิยมฝูง
เมื่อความจริงไม่หนักถูกชักจูง
เปลี่ยนจากสูงเป็นต่ำแทบช้ำใจ
มีกลิ่นอายบางอย่างลางสังหรณ์
เข้าตัดตอนเชื่อมโยงไม่โปร่งใส
เจตนาที่เขียนก็เปลี่ยนไป
เชื่อมั่นในความจริงหรือชิงชัง
ไม่มีใครสำเหนียกการเรียกร้อง
หันมามองข้างในอยู่ไกลฝั่ง
ตะเกียกตะกายยื้อยุดสุดกำลัง
หมดความหวังอ่อนล้าน้ำตาริน
เมื่อคำถามบางประโยคว่าโชคร้าย
ถูกกฎหมายกำหนดจนหมดสิ้น
ท่ามกลางปวงปัญหาเป็นอาจิณ
พร้อมหนี้สินหดหู่สู้คดี
ภายในห้องรโหฐานสำราญทั่ว
สร้างความกลัวมืดมนจนบัดสี
ใช้อำนาจเข้าทำคอยย้ำยี
ตามหน้าที่ปฏิบัติไม่ชัดเจน
หวังเพียงคุณธรรมนำเสริมส่ง
คอยดำรงแน่นหนักขมักเขม้น
มีศรัทธากำหนดรู้กฏเกณฑ์
ไม่เบี่ยงเบนถูกผิดไร้ทิศทาง.
..........................
...ก็แค่...สงสาร อากง!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
