ทวนกระแสสายน้ำ
ท่ามฟ้ามืดในคืนหนาว
มองหมู่ดาวพราวระยับซับผิวน้ำ
ท่ามสายลมห่มขุนเขา
ทอดสายตาฝ่าหมอกหม่น
ค้นราตรีที่ทักทายพรายเพียงเงา
กรรแสงเศร้าเล้าเรไรละเลงกล่อม
กร่นสดับได้ ดื่มห้วง ใจตน
วังเวงวาดศาสตร์ศิลป์
สานเสรีที่เวิ้งว้าง
วางอักษร อ่อนไหว
ธรรมดาใดใดใจเจ้าเอยอิ่มอ้าง
พรางพันธนาการเกี่ยวร้อยลวงฉงน
ไกลกว่าไปให้ถึง ให้ซึ้งสุดสาย
สรรพสิ่งซ่อน เร้นไว้แห่งใจคน
อาจอับจนจะหยั่ง อย่างไรรู้
ทั่วแท้.....ทะเลใจ.....
ฟ้ามืดมองตนค้นหา
ศรัทธาท่ามแท้ใฝ่ถึง
มืดฟ้าใจแจ้งคำนึง
ลึกซึ้งหนึ่งใจ ไม่มี
ขออนุญาตครับ
"ธรรมดา"
ท่ามฟ้ามืดในคืนหนาว
มองหมู่ดาวพราวระยับซับผิวน้ำ
ท่ามสายลมห่มขุนเขา
ทอดสายตาฝ่าหมอกหม่น
ค้นราตรีที่ทักทายพรายเพียงเงา
กรรแสงเศร้าเล้าเรไรละเลงกล่อม
กร่นสดับได้ ดื่มห้วง ใจตน
วังเวงวาดศาสตร์ศิลป์
สานเสรีที่เวิ้งว้าง
วางอักษร อ่อนไหว
ธรรมดาใดใดใจเจ้าเอยอิ่มอ้าง
พรางพันธนาการเกี่ยวร้อยลวงฉงน
ไกลกว่าไปให้ถึง ให้ซึ้งสุดสาย
สรรพสิ่งซ่อน เร้นไว้แห่งใจคน
อาจอับจนจะหยั่ง อย่างไรรู้
ทั่วแท้.....ทะเลใจ.....
ฟ้ามืดมองตนค้นหา
ศรัทธาท่ามแท้ใฝ่ถึง
มืดฟ้าใจแจ้งคำนึง
ลึกซึ้งหนึ่งใจ ไม่มี
ขออนุญาตครับ
"ธรรมดา"