เห็นเงาแทรกแตกต่างในบางวัน
ก่อสีสันบรรเลงเพลงใบไม้
โน่นเกสรล่องเพลินดำเนินไป
เหมือนเปล่าไร้ถ้อยเสียงสำเนียงคน
เธออยู่ในอีกฟากหลากความหวัง
ส่วนฉันยังนั่งมองละอองฝน
ท่ามกลางเมฆหมอกขาวหนาวพิกล
ร้างลมวนเวียนว่ายหน่ายทะเล
ปูรำร่ายชายเลนโอนเอนฝัน
เพื่อกล่อมขวัญอาบผืนน้ำคลื่นเห่
ณ อีกฝั่งนั่งชมลมพัดเพ
ว่าว้าเหว่เหงาเหงาอย่างเปล่าดาย
ใบไม้อาจผลัดตนบนไม้เก่า
ผ่านสุข-เศร้าล่องลอย ย่อยสลาย
กลัวโลกที่บีบคั้นหวั่นทำลาย
ริมหาดทรายร้ายร้อนก่อนฤดู
ม้านั่งฝั่งทะเลคืนเหว่ว้า
ดวงดาราทั้งหมดยังหดหู่
เขาจะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้
เพราะเราอยู่อีกฟากจากความรัก!
……………..........
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
