ฝนกรกฏาถึงตุลาคม
............................
เขียว, เหลือง, แสด..ก่อนแดดจ้า..
ใบไม้ป่าแล่นริ้วพลิ้วไหว
ฟังเสียงฝนขับร้องก้องพงไพร
ขณะที่หัวใจล้า เริ่มพร่าเลือน
ละอองหมอกระบายโลก
ฟังสิ!..เสียงคนโศก..ร้างไร้เพื่อน
ฝนกรกฏาผ่านตุลาเข้ามาเยือน
ว่าคืนนี้คงไร้เดือนและไร้ดาว
ริมระเบียงมีเพียงฝน
กับหนึ่งคนที่ทนหนาว
เขียนเล่าเป็นเรื่องราว
อยู่กับความปวดร้าวที่เศร้านัก
ในห้องแคบแนบหน้าต่าง
สวยใสเกล็ดพร่างเข้าอย่างหนัก
ในโลกเข็ญเห็นแสง ฤาแกล้งทัก
ฟ้าแยกแตกหัก ไหนจักมา
ฝนกรกฏาถึงตุลาคม
มีเพียงเสียงลม ใบไม้ป่า
นี่หรือความเพ้อฝัน พลันตื่นตา
เมื่อจุดหมายชีวา มืดมน!
.........
ใบไม้ป่า – ตุลาคม
เดินทางมาจากไหน? ใบไม้ป่า
ชุ่มฝนตุลา – คืนฟ้าหม่น
แบกรัก บนใบ ฝ่าสายชล
ร้างเพื่อนไร้คนเคียงสนใจ
เคลิ้มเสียงเพลงเป่าแสนเศร้า-หวาน
สะท้าน ธาร,ทุ่ง รุ้ง,ป่าใหญ่
ห่างหุบผาหมอกไกลออกไป
นิทานใบไม้ ใบบอบบาง
หรือใครเด็ดมาจากป่ารัก
ร้อยแซมผมถัก แล้วทิ้งขว้าง
ชีวิตต่างเหมือนต่างเลือนราง
ท่ามกลางความโศกบนโลกนี้-
หวั่นฟ้าหนาวเหน็บ พับเก็บเข้า-
บันทึกเล่มเก่า บรรทัดถี่
เขียนคำน้ำตา ว่า “ยังมี”
คิดถึงคนดี...ที่ปลายฟ้า
สิ้นตุลาคม – เริ่มลมหนาว
งอกงามเรื่องราว ใบไม้ป่า
ไร้เสียงคนเศร้า เป่าอำลา
สบตาแดดอ่อน...ลอบถอนใจ!
เดินทางมาจากไหน? ใบไม้ป่า
ชุ่มฝนตุลา – คืนฟ้าหม่น
แบกรัก บนใบ ฝ่าสายชล
ร้างเพื่อนไร้คนเคียงสนใจ
เคลิ้มเสียงเพลงเป่าแสนเศร้า-หวาน
สะท้าน ธาร,ทุ่ง รุ้ง,ป่าใหญ่
ห่างหุบผาหมอกไกลออกไป
นิทานใบไม้ ใบบอบบาง
หรือใครเด็ดมาจากป่ารัก
ร้อยแซมผมถัก แล้วทิ้งขว้าง
ชีวิตต่างเหมือนต่างเลือนราง
ท่ามกลางความโศกบนโลกนี้-
หวั่นฟ้าหนาวเหน็บ พับเก็บเข้า-
บันทึกเล่มเก่า บรรทัดถี่
เขียนคำน้ำตา ว่า “ยังมี”
คิดถึงคนดี...ที่ปลายฟ้า
สิ้นตุลาคม – เริ่มลมหนาว
งอกงามเรื่องราว ใบไม้ป่า
ไร้เสียงคนเศร้า เป่าอำลา
สบตาแดดอ่อน...ลอบถอนใจ!
... สงสารสิงหาจัง ใครๆก็ไม่รัก
ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ