บนโลกใบนี้...มีนับล้านหมู่ดาว
ให้ผู้คนได้บันทึกเรื่องราวของดวงดาวเหล่านั้น
แสงสกาวพร่างพราวนับร้อยพัน
ใครเล่าจะรู้ว่าสักวัน..ที่บางดวงบนนั้นจะดับแสงไป
เธอ...งดงามเสมอประดุจดาวดวงหนึ่ง
ที่ยังตราตรึง...ให้คนเคยซึ้งยิ้มได้
เป็นความทรงจำที่มีค่าแม้เลือนลาลับไป
แสงแห่งเธอยังจรดลึกใน...ห้วงหัวใจคนรักกัน
เธออาจไม่รับรู้...ว่าเมื่อเธอไม่อยู่..โลกใบนี้มันเศร้า
ฟ้าทั้งผืนมันเงียบเหงา...เมื่อขาดดาวดวงนั้น
หยดน้ำอุ่นจากสองตา ไหลลงมาเมื่อแหงนหน้าหามัน
ใจทั้งใจไหวสั่น...เมื่อรู้ว่าไม่มีวันกลับมา
สองแขนกอดตัวเอง....ยืนร้องให้
ความอ้างว้างโลมไล้...ใจปวดปร่า
แทบฝืนยืนต่อไม่ไหว...ใจทั้งใจมันล้า
ได้แต่วอนลมพัดพา...ส่งความคิดถึงให้คนบนฟ้าแสนไกล
หลับให้สบายเถิด...ดวงดาวที่รัก
หากโลกใบนี้มันเหนื่อยหนัก เกินที่เธอจะรับไหว
พักเสียเถิดคนดี....อย่าได้กังวลสิ่งใด
ไม่ว่าบนฟ้าจะมีดาวหรือไม่...แสงแห่งเธอยังสว่างในห้วงใจ..ไม่เปลี่ยนแปลง
ให้ผู้คนได้บันทึกเรื่องราวของดวงดาวเหล่านั้น
แสงสกาวพร่างพราวนับร้อยพัน
ใครเล่าจะรู้ว่าสักวัน..ที่บางดวงบนนั้นจะดับแสงไป
เธอ...งดงามเสมอประดุจดาวดวงหนึ่ง
ที่ยังตราตรึง...ให้คนเคยซึ้งยิ้มได้
เป็นความทรงจำที่มีค่าแม้เลือนลาลับไป
แสงแห่งเธอยังจรดลึกใน...ห้วงหัวใจคนรักกัน
เธออาจไม่รับรู้...ว่าเมื่อเธอไม่อยู่..โลกใบนี้มันเศร้า
ฟ้าทั้งผืนมันเงียบเหงา...เมื่อขาดดาวดวงนั้น
หยดน้ำอุ่นจากสองตา ไหลลงมาเมื่อแหงนหน้าหามัน
ใจทั้งใจไหวสั่น...เมื่อรู้ว่าไม่มีวันกลับมา
สองแขนกอดตัวเอง....ยืนร้องให้
ความอ้างว้างโลมไล้...ใจปวดปร่า
แทบฝืนยืนต่อไม่ไหว...ใจทั้งใจมันล้า
ได้แต่วอนลมพัดพา...ส่งความคิดถึงให้คนบนฟ้าแสนไกล
หลับให้สบายเถิด...ดวงดาวที่รัก
หากโลกใบนี้มันเหนื่อยหนัก เกินที่เธอจะรับไหว
พักเสียเถิดคนดี....อย่าได้กังวลสิ่งใด
ไม่ว่าบนฟ้าจะมีดาวหรือไม่...แสงแห่งเธอยังสว่างในห้วงใจ..ไม่เปลี่ยนแปลง
...แต่งไว้เมื่อเดือนที่แล้วค่ะตอนเข้าบ้านกลอนไม่ได้...
เอ-มิ-กา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
