น้องไปไหนไยหมางลาร้างจาก
พี่ลำบากหัวใจอยากใคร่ขอ
ให้น้องหันกลับมาพาพนอ
รักกันต่อเหมือนเดิมเริ่มอีกที
สล่าผิน
เมื่อรักร้าว หนาวทรวง หนักหน่วงจิต
เมื่อชีวิต หมดค่า ไร้ปรานี
ไยเราสอง จึงเศร้า เหงาฤดี
เมื่อเธอนี้ เอ่ยคำลา พาระกำ
จำใจจาก กันไป ไม่คืนหวน
จำใจจาก อย่าครวญ จนเพ้อพร่ำ
จำใจจาก เมื่อรัก โดนเธอทำ
จำใจจาก คนใจดำ ทำให้ตรม
พอกันที ฉันนี้ หมดเยื่อไย
พอกันที ที่รักใคร่ ให้ขื่นขม
พอกันที ที่เคยรัก จักระทม
พอกันที ฉันก้ม หน้ารับกรรม
พันทอง
เมื่อชีวิต หมดค่า ไร้ปรานี
ไยเราสอง จึงเศร้า เหงาฤดี
เมื่อเธอนี้ เอ่ยคำลา พาระกำ
จำใจจาก กันไป ไม่คืนหวน
จำใจจาก อย่าครวญ จนเพ้อพร่ำ
จำใจจาก เมื่อรัก โดนเธอทำ
จำใจจาก คนใจดำ ทำให้ตรม
พอกันที ฉันนี้ หมดเยื่อไย
พอกันที ที่รักใคร่ ให้ขื่นขม
พอกันที ที่เคยรัก จักระทม
พอกันที ฉันก้ม หน้ารับกรรม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
