รำพันรำพึง...ถึงลำพู
รำพันรำพึง...ถึงลำพู
รากต้นทนอยู่...รู้เรืองแสง
ต้นเขียวเลี้ยวลด...บทจำแลง
คลับคล้ายแสดง....แจ้งความนัย
ค่ำคืนค่ำหนึ่ง..ซึ้งค่ำนั่น
หลากสีสุขสันต์....ฝันพร้อมใฝ่
งดงามท่ามกิ่ง...ทุกหิ้งใบ
“หิ่งห้อย” น้อยใช่!...ได้..โบยบิน
ถึงบางลำพู...พธูเจ้า
พี่มานั่งเศร้า...เล่าศาสตร์ศิลป์
แต่งแต้มแซมกลอน..อ้อนยุพิน
คิดถึงซึ้งจินต์...แถบ...ดิ้นตาย
น้ำริมปริ่มฝั่ง...ยังตลิ่ง
พธูยอดหญิง...ชิงลับหาย
หิ่งห้อยน้อยท่อง..ล่องเดียวดาย
คืนค่ำย่ำสาย...คล้ายมิพบ
เหลือเพียงแสงน้อย...ย้อยริบหรี่
ร้าวร้านฤดี..พี่ประสบ
ลำพู พธู...ผู้เคยคบ
เจ้าเลี่ยง...เยี่ยงหลบ...จบดั่งกานท์
หทัยกาญจน์
๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
