บท-อาลัย
วาด-เทโพ
..จากไป...เพราะว่า เวลาล่วง
พบเพียงภาพ ลางลวง เคยหวงแหน
จำต้องพราก จากไกล ..สุดแดน
..จะแทน ด้วยภาพ ..ใดกัน
..ไม่อาจ จะบอกเจ้า ว่าเรารัก
จำต้องหัก ใจจาก ไม่อยากฝัน
หวนคำนึง เพียงเจ้า ..ทุกวัน
เหมือนตื่น คืนฝัน พลันมลาย
จึงขอเก็บ เจ็บนี้ ที่ใจข้า
จึงขอซ่อน น้ำตา อย่าให้ไหล
เพียงเจ้ารู้ ว่าข้า เมื่อจากไป
สุดที่ใจ ข้าจะทน เพียงหนเดียว
..............
หากเจ้าอ่าน กวีนี้ ที่ข้าวาด
จงตัดขาด จากข้า อย่าแลเหลียว
อย่าโศกซึ้ง ด้วยน้ำตา แม้ดวงเดียว
ข้าจะเปลี่ยว เดียวดาย แทนเจ้าเ�
วาด-เทโพ
..จากไป...เพราะว่า เวลาล่วง
พบเพียงภาพ ลางลวง เคยหวงแหน
จำต้องพราก จากไกล ..สุดแดน
..จะแทน ด้วยภาพ ..ใดกัน
..ไม่อาจ จะบอกเจ้า ว่าเรารัก
จำต้องหัก ใจจาก ไม่อยากฝัน
หวนคำนึง เพียงเจ้า ..ทุกวัน
เหมือนตื่น คืนฝัน พลันมลาย
จึงขอเก็บ เจ็บนี้ ที่ใจข้า
จึงขอซ่อน น้ำตา อย่าให้ไหล
เพียงเจ้ารู้ ว่าข้า เมื่อจากไป
สุดที่ใจ ข้าจะทน เพียงหนเดียว
..............
หากเจ้าอ่าน กวีนี้ ที่ข้าวาด
จงตัดขาด จากข้า อย่าแลเหลียว
อย่าโศกซึ้ง ด้วยน้ำตา แม้ดวงเดียว
ข้าจะเปลี่ยว เดียวดาย แทนเจ้าเ�
บท-โศก
...ที่จากมา น้ำตา ยังทาแก้ม
ภาพเก่าแซม ปรากฎ บดข่มเหง
ความเศร้าโศก โบกทา มาละเลง
ให้คลื้นเคลง ใจซ้ำ ย้ำหัวใจ
...ใช่จากมา จะไม่ รู้สึกเจ็บ
ทุกส่วนเก็บ สะอื้น คืนหวั่นไหว
คราบน้ำตา คนจา่ก ฝากอาลัย
ถึงจากไป ก็ยังรัก รักเพียงเธอ
...จะตัดขาด อย่างไรเล่า เมื่อเฝ้าบ่ม
เก็บรักห่ม ยามหวน ทวนเสมอ
ขอพบเจ้า ในวัน ฝันละเมอ
ขอพบเจอ ได้เท่านี้ ที่มีเรา
...จึ่งขอแบ่ง ส่วนเจ็บ เหน็บในข้าฯ
ร้าวอุรา คล้ายแยก แตกใจเผา
ขอเคียงข้าง อย่างรัก ทักเพียงเงา
ละลายเศร้า บางส่วน รอยข่วนใจ...
...หากเจ้าอ่าน กวีนี้ ที่ข้าฯร่าย
อยากบอกชาย จากดวง ทรวงไสว
ว่ายังรัก รักห่วง ดวงหทัย
ที่จากไกล น้ำตาร่วง ทวงสัญญา
...กลั่นอักษร เป็นกลอน ทอนรู้สึก
จากส่วนลึก ต้นตอ จอห่วงหา
มีเงาเธอ สิงสู่ หมู่แววตา
มิเคยลา จากใจฉัน ในวันคืน...
ตะวันฉาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
