[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

โคถึก ฮึกเหิมประเดิมขวิด
เกี่ยวติด ชิดหัวตัวจะแย่
โรมรัน รานรอญร่างนอนแพ
ถูกแล่ แดดิ้นบนดินดำ

น้ำตา ทาทาบลงอาบแก้ม
เลือดแซม ซอกเขาเศร้ากลืนกล้ำ
ถูกไฟ ฟืนสุมกลุ้มระกำ
เจ็บช้ำ คร่ำครวญโหยหวนคราง

เพลิงฝัง ทั้งเป็นลำเค็ญทุกข์
จักลุก ลองเดินลองเหินบ้าง
แต่เลือด เหือดแห้งจึงแล้งจาง
ไร้ทาง สร้างหนให้ตนยืน

ขนไหม้ ไฟเผาเป็นเถ้าผง
หนังคง คลุมร่างยังกร่างฝืน
โคถึก ถาโถมล้มทั้งยืน
ขมขื่น คงก่อตอตะโก

จึงพลาด ปราศรักกระอักอก
ช้ำฟก หกเหินเกินโมโห
ด่วนตาย วายปราณในม่านโค
พิโธ่ โอ้รักไม่ยักเจอ

บัณฑิตเมืองสิงห์