ลมพัดผ่าน ม่านห้อง มองแล้วเศร้า
หนาวใดเท่า หนาวเหน็บ เจ็บเหลือแสน
รักของเรา จากไกล ไปต่างแดน
ใจคลอนแคลน ปวดร้าว คราวรักลา
เคยร่วมเรียง เคียงคู่ อยู่หอห้อง
กอดประครอง ร่วมรัก สุขนักหนา
วันนี้มา แรมร้าง ห่างไกลตา
ยอดชีวา รักลา แสนอาลัย
การศึกษา สำคัญ ฉันนั้นรู้
ไยยอดชู้ เงียบหาย คล้ายมีใหม่
ปล่อยให้ฉัน ระทม ตรมทรวงใน
แม้เธอห่าง กันไป ให้อาวรณ์
ยามจะนอน ทอดถอน ในดวงจิต
เฝ้าครุ่นคิด ถึงมิ่งมิตร พิศสมร
หลับตาลง คราใด ใจร้าวรอน
กอดแต่หมอน ร้องไห้ ไร้เธอเคียง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
