ทั้งผ้าคลุมเตียงสวยด้วยผ้าฝ้าย
เลือกตามลายมีดอกเหมือนปอกหมอน
อีกผ้าห่มสมใจในอาภรณ์
ม่านสีอ่อนหน้าต่างที่ข้างเตียง
อีกหมอนข้างอย่างดีสีสดใส
มีเตรียมไว้กกเกยหลังเลยเที่ยง(คืน)
เพราะตัวเรานั้นอยู่ไร้คู่เคียง
จำต้องเรียงหมอนข้างวางคู่กาย
สล่าผิน
น่าเสียดายห้องเรานี้บ่มีเตียง
หมอนข้างเคียงก็ไม่เคยคิดหา
ในระยะสามสิบกว่าปีที่ผ่านมา
แค่ปูผ้าทับเสื่อก็เหลือกิน
คนจะมาเคียงข้างยังไม่เกิด
ฝันเลอเลิศเคยมีก็หมดสิ้น
ปัจจุบันไม่อยากช้ำน้ำตาริน
จึงอยู่กินอย่างพอเพียง...ไร้เตียงนอน...
...ส.เชื้อจันทร์...