[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นพตุลาทิตย์]

เพียงสายลมพรมพลิ้วปลิวสบัด
เมื่อผ่านพัดคนเหงาในเงาไหว
วิเวกว้างวังเวงโหวงเหวงใจ
คล้ายไม่เหลือสิ่งใดให้หวนคิด

ปล่อยทุกสิ่งทิ้งทวนป่วนกระแส
มิเหลียวแลความหลังยังสะกิด
เหมือนเศษผงวงวนป่นชีวิต
พัดพาจิตให้ฟุ้งละลุงลอย

หากเกาะเหนี่ยวเกี่ยวกระแสแปรตามคลื่น
ให้ตัวกลืนกายเก่นเล่นลมสอย
ดั่งหยุดนิ่งทิ้งว่างทุกคว้างคอย
จักพบรอยทางออกนอกวังวน