Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา....
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 06:56:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา....  (อ่าน 15502 ครั้ง)
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« เมื่อ: 23 พฤศจิกายน 2011, 05:16:PM »


                          ส.อยู่ไหน ทำอะไร ไม่มารับ
                         แซมช่วยจับ น้องดง อย่างงเฉย
                          เสยหน้าขึ้น ตบก้น คนคุ้นเคย
                         ไม่เสบย ก็นอนลง อย่าหลงทาง

                             หยิกแก้มอีกสองที รักนะ หัวเราะยิ้มๆ
                              ..Peepoonsuk..

เล่นอะไร เล่นได้ เล่นไปเถอะ
ถ้ามาเจอะ ยายสุข ต้องลุกห่าง
จะตบหัว.ต้ว.ไหล่.ไม่ครวญคราง
ถึงวายวาง แรง.รพีฯ อยู่ที่ก้น

ขอร้องนะ รักกัน อย่าตบก้น
 เคารพรัก
รพีกาญจน์ 59

ฮืม..ฮืมฮืม...ใครนะ มาทะลึ่ง
ข้อยจะดึง ทึ้งใคร ไยมาสน
ถอยห่างห่าง นี่มัน..คนละคน
ไปให้พ้น เดี๋ยวโดน..กระโถนบิน
 
  ส.เอ๊ย..ตาพี มากวนยาย
     หัวเราะยิ้มๆ ขำขี้แตกขี้แตน
     ..Peepoonsuk..


โอ๊ย..สะอึก นึกว่าคาย..ยายหยอกหลาน
รพีกาญจน์ ขอหมาก..สากหนึ่งวิ่น
ใบพลูพูน..ปูนแดง..แบ่งกันกิน
จะดีดดิ้น..กระแด่ว..แล้วรีบไป

ม่ายกวน..แค่อยากกินหมากเท่านั้น..
ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, บ้านริมโขง, พี.พูนสุข, masapaer, กามนิต, Music, Thammada, สะเลเต, อริญชย์, พ่อค้าพเนจร, คนกันเอง..

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23 พฤศจิกายน 2011, 05:53:PM โดย รพีกาญจน์ 59 » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s