เดินทาง ย่างอยู่ มิรู้หน่าย
เพียงหมาย ร้อยลักษณ์ สร้างอักษร
เจิมเจือ เผื่อกานท์ ณ บ้านกลอน
อดนอน ยอมบ้าง เป็นครั้งคราว
ห่างไกล ญาติมิตร จิตไหม้หมอง
ทำนอง ถักคำ ช่วยนำข่าว
สุขทุกข์ เป็นไฉน ในเรื่องราว
ปวดร้าว ระทม...หรือตรมใจ
กรองกานท์ หวานขม ผสมสระ
เคล้าคละ สร้างบท รสชาติใหม่
คนเมือง เรื่อง งง หรือพงไพร
ถอดใจ ตามฝัน วาดบรรเลง....
แซมค่ะ....
แซมขออภัย ที่กลอนแซม ตกสัมผัส ตอนต่อกลอนพี่อริฯ นะคะ..
(แอบเขียนที่ทำงาน...อิ..อิ..)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
