แกงถ้วยนี้พี่มอบ...ตอบแทนรัก
พร้อมสลัก...อักษราฝากมาให้
แทนคิดถึงคะนึง...ถึงน้องงัย
แทรกห่วงใย...ในถ้วยด้วยรักจริง
เปรียบมะเขือคือใจ...ให้จนล้น
กระทิข้น... คือคิดถึงซึ่งน้องหญิง
โหระพาคือสายใย....ไม่ทอดทิ้ง
ทุกทุกสิ่ง...ใส่นั้นกลั่นจากจินต์
โปรดอย่าทิ้งมะเขือ...เมื่อไม่ชอบ
ใจคนมอบ...คงมลายสลายสิ้น
โหระพาและกระทิ...หากไม่กิน
พี่คงดิ้น....ชักตายข้างกายน้อง..
---สะเลเต---
พร้อมสลัก...อักษราฝากมาให้
แทนคิดถึงคะนึง...ถึงน้องงัย
แทรกห่วงใย...ในถ้วยด้วยรักจริง
เปรียบมะเขือคือใจ...ให้จนล้น
กระทิข้น... คือคิดถึงซึ่งน้องหญิง
โหระพาคือสายใย....ไม่ทอดทิ้ง
ทุกทุกสิ่ง...ใส่นั้นกลั่นจากจินต์
โปรดอย่าทิ้งมะเขือ...เมื่อไม่ชอบ
ใจคนมอบ...คงมลายสลายสิ้น
โหระพาและกระทิ...หากไม่กิน
พี่คงดิ้น....ชักตายข้างกายน้อง..
---สะเลเต---