ขอแต่งกลอนเอื้อนเอ่ยชมเชยท่าน
ผู้สร้างสรรค์กลั่นกลอนสอนตัวข้า
ห้าร้อยเรื่องเรียงร้อยถ้อยอักษรา
กลบทกลเม็ดภาษาน่าชื่นชม
ขอให้ท่านสรรค์จรรโลงโลก
ให้คนเศร้าเหงาโศกหายขื่นขม
ให้ผู้อ่านหายเศร้าเหงาระทม
ให้คนล้มมีแรงใจให้หยัดยืน
ตัวกระผมกวีจรคนหมอนหมิ่น
แต่งกลอนเพี้ยน บ้าบิ่น ไม่ไหลลื่น
กว่าจะจบกลอนได้ก็เต็มกลืน
แต่จะฝืนฝึกฝนจนเก่ง(เหมือนท่าน)เอย
กฤษณาต้องน้ำ
22 พฤศจิกายน 54
เสริมงาม
ช่วงนี้ ไม่มีอารมณ์กลอนเลย กว่าจะจบได้ล่อไปสองชั่งโมง อิอิ
ไม่มีใครคือเก่ง....เปล่งเรืองแสง
หากขยันขันแข็งแกร่งกล้าแน่
คำชมท่านหวานแท้แพ้สุดเผย
เรามิเก่งเกรงจะมัวชั่วดีเคย
ขอเทียมเทียบเปรียบเปรยเฉลยกลอน
ไม่มีใครคือเก่ง....เปล่งเรืองแสง
ต่างอารมณ์คมแรงแสร้งอักษร
บ้างวูบดับลับลี้หนีจากจร
ล้วนหวานอุ่นสุนทรแต่ก่อนมี
คือผู้กล้าภาษาวาจาสิทธิ์
คือมิ่งมิตรมวลชนคนสุขี
คือเพื่อนบ้านกานท์ไทยมิ่งไมตรี
คือพี่น้องผองกวีศรีบ้านกลอน....
ขอบคุณกฤษณาต้องน้ำ