[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ส.เชื้อจันทร์]

ก. ปริมาณความเหงาของเพื่อน

ฉันเดียวดายเหว่ว้า..........................สุดเหงา
ถูกทุกข์บีบรัดเอา............................แทบดิ้น
ทุกวันมีเพียงเงา.............................เป็นเพื่อน
รักที่มีหมดสิ้น................................กู่ร้อง  มิคืนฯ

อยากได้ยินแว่วบ้าง........................เสียงโทร.
วันล่วงร้องไห้โฮ............................ไป่เว้น
ดวงใจคงพองโต............................คับอก
หากว่ามิตรวิ่งเต้น...........................โผล่หน้า มาเยือน ฯ

อยากมีใครเคียงข้าง.........................สักคน
พอที่จะอดทน................................อยู่ด้วย
ชีวิตที่มืดมน..................................นานเนิ่น
คงสว่างตราบม้วย............................หมดสิ้น  ความเหงาฯ

ไฉนเหงาจึงแผ่เข้า..........................ดวงจิต ?
นอนนิ่งสิงสถิตย์.............................ไป่ลี้
แสบทรวงดั่งถูกพิษ..........................แรงยิ่ง
หากปล่อยไว้เช่นนี้...........................บ่พ้น  เหงาตาย ฯ

ความเหงาคือเพื่อนแท้......................จริงไหม?
หลักฐานคืออะไร.............................ช่วยอ้าง ?
เท็จจริงเป็นไฉน..............................วานบอก ?
ฉันบ่อยากติดค้าง.............................เช่นนี้ ตลอดกาล ฯ


ข. ตอบและให้กำลังใจ

"เหงา"มาเมื่อไร้..............................คนเคียง
ไปเมื่อมีเสียง..................................ออดอ้อน
มาอีกเมื่อเตียง.................................หักล่ม
และอยู่แทรกซ้อน.............................ชั่วฟ้า  ดินสลาย ฯ

ยามใดหากเพื่อนฟุ้ง...........................ในจิต
"เหงา"ย่อมจะตามติด..........................ห่อนเว้น
แนะนำรีบพึ่งมิตร...............................สักหนึ่ง คนนา
หาไม่ใจหยุดเต้น...............................ช่วยแก้ ได้ไฉน ฯ

ทำงานอย่าว่างเว้น..............................มิตรเอย
ฝึกจิตให้คุ้นเคย.................................ค่ำเช้า
มินานสุขงอกเงย................................แทนที่
"เหงา"น่าจะบ่เฝ้า...............................ทู่ซี้  รบกวน ฯ

หวัง "เหงา" จะผ่านพ้น.......................เร็ววัน
จิตร่าเริงสุขสันต์................................ไป่เศร้า
เบิกบานรับเหมันต์..............................เย็นชื่น
มีแต่สุขยั่วเย้า...................................หยอกล้อ  นิรันดร์ ฯ


...ส.เชื้อจันทร์...
ช่วงอรุณกำลังไขแสงเพื่อแสดงทิวา

หมายเหตุ. โคลงชุดนี้ เขียนเพื่อมิตรคนหนึ่งซึ่งกำลังถูกความเหงาท่วมทับจิต
เขียนเสร็จครั้งแรกเมื่อ ๑๓ พ.ย. ๕๔  เพิ่มเติมและปรับปรุงเมื่อ เช้าหกโมงกว่าๆของวันที่ ๒๓ พ.ย. ๒๕๕๔