ท่ามทิวเขา เงาไม้ สู่ปลายฟ้า
ทอดสายตา ล้ารอ สุรีย์ฉาย
ห่มห้วงแห่ง หนาวเนื้อ เพื่อผ่อนคลาย
ปีกสยาย ได้ดื่มฟ้า น้ำตาคลอ
แห่งวิหค ไม่ผกผิน เหมือนสิ้นปีก
จำจมหลีก เร้นอยู่ อย่างผู้ท้อ
มองห้วงหาว คราวใด ไม่กล้าพอ
อาจต้องรอ แรงหวัง ครั้งจะบิน
หรือ เสรีใช่ที่ปีก ปีนป่ายฟ้า
ใช่ที่หามาห่มใจ ใฝ่ถวิล
อาบอรุณ อุ่นเช้านี้ ที่ดื่มกิน
จะยลยินกลิ่นฝัน ให้มั่นใจ
แห่งห้วงหนึ่ง ในมนุษย์ สุดกำสรวล
เป็นเศษส่วน ซ่อนเร้น เซ่น-สมัย
จินตภาพขนาบขัง ดั่งกลไก
ปวงหทัย หาใช่ท้อ รอจำนน
ปลดโซ่ตรวน ทวนกระแส มิแพ้พ่าย
อรุณฉาย ส่องหล้า คราสับสน
มหรรณพ จบว่าง -หว่าง ตัวตน
จะเติมคน ที่ทนทุกข์ ปลุกวิญญาณ.
"หากมีคำใหน ความหมายใด
ที่เป็นการล่วงเกินขออภัยนะครับ"
ทอดสายตา ล้ารอ สุรีย์ฉาย
ห่มห้วงแห่ง หนาวเนื้อ เพื่อผ่อนคลาย
ปีกสยาย ได้ดื่มฟ้า น้ำตาคลอ
แห่งวิหค ไม่ผกผิน เหมือนสิ้นปีก
จำจมหลีก เร้นอยู่ อย่างผู้ท้อ
มองห้วงหาว คราวใด ไม่กล้าพอ
อาจต้องรอ แรงหวัง ครั้งจะบิน
หรือ เสรีใช่ที่ปีก ปีนป่ายฟ้า
ใช่ที่หามาห่มใจ ใฝ่ถวิล
อาบอรุณ อุ่นเช้านี้ ที่ดื่มกิน
จะยลยินกลิ่นฝัน ให้มั่นใจ
แห่งห้วงหนึ่ง ในมนุษย์ สุดกำสรวล
เป็นเศษส่วน ซ่อนเร้น เซ่น-สมัย
จินตภาพขนาบขัง ดั่งกลไก
ปวงหทัย หาใช่ท้อ รอจำนน
ปลดโซ่ตรวน ทวนกระแส มิแพ้พ่าย
อรุณฉาย ส่องหล้า คราสับสน
มหรรณพ จบว่าง -หว่าง ตัวตน
จะเติมคน ที่ทนทุกข์ ปลุกวิญญาณ.
"หากมีคำใหน ความหมายใด
ที่เป็นการล่วงเกินขออภัยนะครับ"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
