“เก็บความซึ้ง ไว้เป็นศิลป์ จินตนา”
********************
จินตนา พาฝัน คืนจันทร์เสี้ยว
เพียงคนเดียว ตามใจปรารถนา
เที่ยวริมหาด ชายเล คลื่นเห่พา
ชื่นอุรา สุขใจ ใต้แสงจันทร์
มองทะเล ใต้เงาแฝง แสงสาดฉาย
เกินบรรยาย ดั่งห้วง สรวงสวรรค์
แสงสะท้อน อ้อนรัก ฝากจำนรรจ์
ร้อยรำพัน หาดทราย สายนที
มองจันทรา เดือนแรม แย้มเพียงครึ่ง
ยังงามซึ้ง ต้องธาร เป็นม่านสี
เกลียวคลื่นซัด สะท้อนเงา ราวมณี
ดังเหมือนมี มนตรา มาดลใจ-
ให้หลงเพ้อ ละเมอความ ตามภาพฝัน
ซ่อนจาบัลย์ ร้าวรอน ที่อ่อนไหว
ด้วยความฝัน จากห้วง บ่วงหทัย
ที่ดวงใจ ใฝ่ปอง มองจันทรา-
ณ ริมหาด พร้อมลม ที่พรมพัด
เดินเลาะลัด ฟังเสียง สำเนียงซ่า
น้ำสีคราม ยามนี้ ที่งามตา
สะท้อนแสง จันทรา พาคะนึง
คงทำได้ เพียงคิด พิศในฝัน
ไม่มีวัน เป็นจริง สิ่งคิดถึง
มองผ่านภาพจากห้วงช่วงตราตรึง
เก็บความซึ้ง ไว้เป็นศิลป์ จินตนา...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
