Re: จบสิ้น ถวิลครวญ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 07:26:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: จบสิ้น ถวิลครวญ  (อ่าน 4857 ครั้ง)
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« เมื่อ: 22 พฤศจิกายน 2011, 06:36:PM »

ให้สงสัยใน “วจีอัปสร”
นามกรอ้อนวางทางเป็นหญิง
เหตุไฉนท้ายกระทู้ที่ดูจริง
เห็นแล้วยิ่งเป็นชาย ลงท้าย “ครับ”

หรือโลกเปลี่ยนเวียนไปผมไม่รู้
สตรีหมู่ใช้เสียงสำเนียงสับ
ส่วนชายไทยหาญกล้ามาสำทับ
ไม่เอา “ครับ” แต่เอา “ค่ะ” ใช่ม๊ะเธอ..?

หากไม่อยากให้ผมต้องล้มหลัก
จำเป็นนักต้องแจ้งแจงเสมอ
ว่า “วจีอัปสร” กลอนละเมอ
บอกซิเออ..ว่าเกลอฉี่..นี่นั่ง-ยืน ?

ผมจะได้เปลี่ยนตามยามโลกกร่อย
ยามชายน้อยกว่าหญิงสิ่งที่ฝืน
คงสถานะเดิมไหมในค่ำคืน
จะได้ตื่นบอกนาง..เปลี่ยนข้างกัน.. ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

"บ้านริมโขง"
สาวน้อยเซย์ ฮาโหล
เก็บกลอนเก่า เล่าใหม่ ใช่คงที่
บางวจี คะ.ครับ รับเธอ.ฉัน
ก็เป็นคำ ธรรมดา เสียงสามัญ
ที่ใช้กัน มากมี ทุกที่ไป ไม่เอาๆ

อัปสร อรองค์ นางทรงฟ้า
งามเลิศกว่า ยอดหญิง มิ่งเมืองไหน
หวานวาที มีมา ล้านนาไกล
ทั้งเทศ.ไทย นิยม ชมบูชา ตบมือให้

ยามทะลึ่ง ผึ่งผาย ชายยืนฉี่
แอบดูชี ฉี่นั่ง มิดังซ่า
คราอกช้ำ น้ำขัง ฉี่หลังคา
ยังดีกว่า โขงฉี่ รดที่นอน ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

เริ่มหญิงหงาย ชายคว่ำ รำเบื้องต้น
บรรเลงบน โต๊ะตัน บรรจถรณ์
ตั่ง.โซฟา หน้าคอม จ่อมรานรอน
ไปตามกลอน กามสู ของปู่จี ยิ้มหน้าแมว

รพีกาญจน์ 59

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

เมฆา..., อริญชย์, ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, panthong.kh, อักษราวารี, Thammada, สะเลเต, Prapacarn ❀, ไม่รู้ใจ, บัณฑิตเมืองสิงห์

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s