หยดน้ำค้าง พราวพรม พร้อมลมหนาว
ไสสกาว หยดกอด ยอดพฤกษา
ครารุ่งาสง อุ่นแสง สุริยา
ก็ร้างลา แห้งหาย ไม่เหลือรอย
หยดน้ำตา ครารัก ต้องจากนั้น
ในช่วงวัน มีแต่ ความเหงาหงอย
คราวกลางคืน สะอื้น น้ำตาปรอย
คงเฝ้าคอยความหวัง ครั้งรื่นรมย์/..
ไสสกาว หยดกอด ยอดพฤกษา
ครารุ่งาสง อุ่นแสง สุริยา
ก็ร้างลา แห้งหาย ไม่เหลือรอย
หยดน้ำตา ครารัก ต้องจากนั้น
ในช่วงวัน มีแต่ ความเหงาหงอย
คราวกลางคืน สะอื้น น้ำตาปรอย
คงเฝ้าคอยความหวัง ครั้งรื่นรมย์/..
น้ำค้างใส ไหลกลั่น สะท้านอก
หลั่งรินตก เป็นน้ำตา พาขื่นขม
เคยยิ้มรื่น คืนหนาว กลับเศร้าตรม
ขาดคู่ชม อกอุ่น แนบหนุนนอน
โอ้ หนาวนี้ ฤดี มี่แต่เศร้า
อยู่คู่เคล้า น้ำตา คราแต้มหมอน
ครวญถึงรัก ที่หนีลับ ไม่กลับคอน
สิ้นอาวรณ์ ถวิลหว่ง ดวงสุดา...
"สุนันยา"
หลั่งรินตก เป็นน้ำตา พาขื่นขม
เคยยิ้มรื่น คืนหนาว กลับเศร้าตรม
ขาดคู่ชม อกอุ่น แนบหนุนนอน
โอ้ หนาวนี้ ฤดี มี่แต่เศร้า
อยู่คู่เคล้า น้ำตา คราแต้มหมอน
ครวญถึงรัก ที่หนีลับ ไม่กลับคอน
สิ้นอาวรณ์ ถวิลหว่ง ดวงสุดา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
