"ตอบพี่ มิวสิค"
ด้วยควันสุมรุมเร้าใจเฝ้าหม่น
จะหาคนห่วงใยยังไม่เห็น
เพราะว่าเป็น...คนดื้อ...คือประเด็น
มันหลบเร้นหน่วงหนักให้ปักจม
ต้องยืนหยัดต่อสู้อยู่โดดเดี่ยว
ไร้คนเหลียว..พอพึ่งพา..น่าขื่นขม
และจะยืด..กายยืน..ฝืนต้านลม
ใช้อ้อมแขน..ตนห่ม..ยามนิทรา
หนาวหัวใจไหวเอนเป็นปฐม
พอคว้าหลักปักตม...เป็นปัญหา
หมั่นเตือนตน..ดูใจ..ใช้ปัญญา
ที่พึ่งพาคือจุดว่างที่กลางใจ....
ขอบคุณ พี่คนดีของแซม สำหรับบทกลอนอันไพเราะนะคะ..
รักพี่เสมอ...จากใจแซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
