“หรือลืมแล้ว..? ”
ฉันเดินตาม แนวทาง เธอวางให้
ร่วมเกี่ยวก้อย กันไป ไม่หักเห
เชื่อน้ำคำ ย้ำหยอก บอกไม่เก
ไร้ด้วยเล่ห์ ลมลวง เป็นห่วงจริง
หรือเธอคิด ปล่อยมือ ไม่ถือมั่น
สัญญาใจ ผูกกัน พลันเฉยนิ่ง
ดังสิ้นเยื่อ ไม่เหลือใด ให้พักพิง
ลืมทุกสิ่ง ทิ้งจบ ไม่พบพา
เคยบอกไว้ ไม่ปล่อยมือ ที่ถือเกี่ยว
จะยึดเหนี่ยว ด้วยรัก พร่ำฝากหา
แม้ต้องผ่าน หนาวร้อน ไม่รอนรา
ทรมา เพียงไหน ไม่ปล่อยวาง
จะขึ้นเขา ลงห้วย ไปด้วยรัก
เหนื่อยก็พัก เคียงกัน มิหันห่าง
เพียงใจสอง ปองหมาย ไปร่วมทาง
แม้อ้างว้าง เราสอง ประคองใจ
ลืม คำมั่น สัญญา จึงลาจาก
ลืม คำฝาก รักกลบ จบใช่ไหม
ลืม คำวอน ว่าซึ้ง ตึรงทรวงใน
ลืม คำกล่าว มอบไว้ หรือไรกัน
รัก ในรัก จบลง สิ้นสงสัย
รัก เธอไกล เกินกลับ มารับขวัญ
รัก แรมร้าง ห่างเหิน เมินสัมพันธ์
รัก นิรันดร์ กลับกลาย ไม่เหมือนเดิม...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
