กลับมาแล้ว ฤาพ่อ ดอกกระเจียว
แอบไปลับคมเคียว เที่ยวทุ่ง
เดินทางไกลไปห่างกางมุ้ง
เก็บผักบุ้ง ผักกะแยง แกงเขียด
สุข สบายดีไหมพ่อ
หลายคนรอ ร้องร่ำ คำละเมียด
หรือว่าในฤดี พ่อขี้เกียจ
ไม่อาจเจียด เวลา มาแต่งกลอน
อัจฉริยะบ้านทุ่ง นุ่งขาวม้า
ยิ่งกว่าเสกราคามาเก่าก่อน
สูงที่คน คุณค่าความอาทร
ใช่อาวรณ์รูปลักษณ์ สำนักใด
เถิดพ่อ!
ชีวิตก่อเกิดแนบ รูปแบบไหน
ชะตาทำ กรรมชิด ลิขิตไป
แล้วแต่ใครจะเลือก เราเลือกเอง
น้ำจิต และน้ำใจในมิ่งมิตร
ยังสถิตอยู่ทั่วอย่ามัวเคร่ง
ใช่เพียงเสียงข้าพร่ำ ไม่ยำเกรง
เชิญเถิดพ่อ บรรเลง เล่นเพลงกลอน!
……………………...