Re: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา....
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 07:39:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ...ขอร้องเถอะนะความเหงา....  (อ่าน 15512 ครั้ง)
กังวาน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 904
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,505



« เมื่อ: 21 พฤศจิกายน 2011, 09:15:PM »

และมีใครในโลกนี้ที่ไม่เหงา
จะนั่งเฉาจนดึกดื่นพาคลื่นเหียน
ตราบอาทิตย์พระจันทร์นั้นหมุนเวียน
ก็ต้องเรียนรู้จักอย่าหนักใจ

แท้ความเหงาคือเพื่อนเตือนให้เห็น
โลกนี้เป็นโรงละครสอนเอาไว้
ยามหัวเราะระรื่นชื่นฤทัย
ยามร่ำไห้ระทมตรมคนเดียว

เมื่อความเหงาเข้าคลุมสุมดวงจิต
เกิดความคิดวกวนจนหวาดเสียว
บางครั้งท้อต่อชีวิตคิดสั้นเชียว
อีกประเดี๋ยวก็อยากอยู่เป็นผู้คน

อยากให้คิดว่าเหงาเขาคือเพื่อน
มาย้ำเตือนชั่วดีมีทุกหน
เป็นกฎเกณฑ์แห่งกรรมต้องจำนน
ถ้าหลุดพ้นความเหงาหายเศร้าเอย


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, เมฆา..., บัณฑิตเมืองสิงห์, panthong.kh, Prapacarn ❀, รัตนาวดี, Thammada, Design with love ᵔᴥᵔ, คนกันเอง.., Music, สุนันยา, บ้านริมโขง, ส.เชื้อจันทร์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, บุญอักษร, ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, sunthornvit, ไม่รู้ใจ, yaguza, masapaer, กามนิต, amika29, นางฟ้า ชาลี, พ่อค้าพเนจร

ข้อความนี้ มี 28 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s