เพียรกรองกานท์สานคำนำเรียงร้อย
บางครั้งกร่อยน้อยหวานกานท์อักษร
มิเคยหมดถดถอยน้อยใจนอน
ยังคงว่อนร่อนเคียงเรียงกลอนร้อย
ฝึกหัดไปไม่ย่อท้อการฝึก
หงอยรู้สึกนึกไปใจเหงาหงอย
น้อยใจบ้างบางครามาใจน้อย
มีไม่บ่อยถ้อยคำช้ำใจมี
อยากจะหยุดสุดสิ้นจินต์ยังอยาก
หนีออกจากพรากไปไกลหลีกหนี
ดีไม่พอท้อใจไม่พอดี
กานท์กวีนี้ย่อยร้อยเรื่องกานท์
จะขอเพียรเขียนไปไม่ขบคิด
แม้ไม่ติดชิดใกล้ได้คำหวาน
อักษรไทยใจรักจักบันดาล
มิเทียบตาลชานอ้อยถ้อยคำเพียร
๐รุ่งอรุณ๐