[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ถอยหนึ่งก้าวคนละย่างห่างแน่หรือ
สายตาสื่อบอกผ่านการร้องขอ
ทิ้งช่องว่างตะเข็บแตกแยกรอยรอ
คงเพียงพอยามห่างต่างมองดู

ยิ่งใกล้กันยิ่งเจ็บเหน็บคำอ้าง
จะเหินห่างแค่ไหนได้เจ็บอยู่
เหมือนเข้าบ้านมิดชิดปิดประตู
เจ็บปวดรู้ที่ใจใช่ตามอง

ใกล้เกลือกลับกินด่างนำอ้างผ่าน
คนโบราณเปรียบคำใช้นำท่อง
เกลือค่าแพงเกินไปไม่ลิ้มลอง
ด่างเป็นของไร้ค่าหาง่ายดี

ขอแต่เกลือคงไว้ในรสชาติ
อย่าให้ขาดจางชืดจืดไปนี่
หมักใจไว้ให้เค็มเต็มห้องมี
จะทวีความแกร่งแข็งแรงตาม

น้ำตาไหลกี่ครั้งยังนับได้
หยุดมันไว้เถอะนะคิดจะห้าม
อย่าปล่อยให้เทียวไหลในทุกยาม
จะล่วงลามละลายเกลือที่เผื่อใจ.

นพ
21 พ.ย.54