เราค่อยค่อยถอยจากลำบากจิต
ดีกว่ารู้ว่าผิดแล้วไม่ถอย
สายตาเรามองผ่านยังหวานรอย
เกลียดยังน้อยพอเห็นเป็นเค้าลาง
เมื่อสนิทชิดใกล้ทำให้เจ็บ
เกิดตะเข็บรอยแยกความแตกต่าง
ใกล้กันนักรักชืดจืดรักจาง
จำต้องห่างว่างช่องไว้มองดู
ความกันเองเกรงใจไม่สิ้นสุด
ถ้อยคำผุดต้องเงียบเหยียบนิ่งอยู่
ฉันอึดอัดขัดใจเธอไม่รู้
เธอเห็นฉันเป็นหมูอยู่ในอวย
คำโบราณขานไว้ได้น่าเชื่อ
ว่าใกล้เกลือกินด่างต่างความสวย
จึงไม่เห็นค่าควรชวนอำนวย
ไปหยิบฉวยสิ่งที่ดีเปลือกงาม
ถอยจากกันดีกว่านะพี่นะ
ก่อนที่จะเจ็บช้ำคำเหยียดหยาม
ถอยกายใจออกห่างเส้นทางตาม
ทบทวนความคิดตรองทั้งสองคน
เราค่อยค่อยถอยจากไม่ยากหรอก
ไม่ต้องบอกว่าใครไร้เหตุผล
โปรดพินิจคิดมองตรองกมล
หากต้องทนเจ็บไว้เมื่อไหร่พอ...
"กานต์ฑิตา"
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
