แรกพบใจแปลกเมื่อแรกพบ
บางสิ่งกระทบหัวใจทึ่ง
ไม่มีเวล่ำให้รำพึง
จึงปึ่งปั้นแง่แก้เขินเรา
แยกกันกลับอยากลำบากรู้
อยากสู่ทุกเสี้ยวเกี่ยวกับเขา
จิตเกาะเตาะตามลามเป็นเงา
ยอมเง่าทุกเรื่องสิ้นเปลืองจำ
เธอสูงเธอเตี้ยไม่เสียหาย
เธอดีเธอร้ายไม่ยินย่ำ
เธอรวยเธอจนไม่สนคำ
เธอดำเธอขาว โอ้ดาวอาย
ขณะหนึ่งขณะนี้คือขณะ
ผัสสะเล็งรี่ ณ ที่หมาย
เธอเธอ เธอเธอ เพ้อมากมาย
เขียนกวีวุ่นวาย หมายเพียงเธอ
ความรักคือละครน้ำเน่า
ความรักมอมเมาให้เราเหม่อ
ความรักไร้สารแต่มานเพ้อ
ความรักมิอยากเจอแต่มันรัก
รักคือศิลป์ศาสตร์ฉกาจหรือ
ขอเบอร์มือถือยังปากหนัก
เฟสบุ๊คแอดมาไม่กล้าทัก
ต้องหักใจดูจากละคร
...
ยอมเพียรเรียนรักจากละคร.
กามนิต
๒๑ พ.ย.๕๔
บางสิ่งกระทบหัวใจทึ่ง
ไม่มีเวล่ำให้รำพึง
จึงปึ่งปั้นแง่แก้เขินเรา
แยกกันกลับอยากลำบากรู้
อยากสู่ทุกเสี้ยวเกี่ยวกับเขา
จิตเกาะเตาะตามลามเป็นเงา
ยอมเง่าทุกเรื่องสิ้นเปลืองจำ
เธอสูงเธอเตี้ยไม่เสียหาย
เธอดีเธอร้ายไม่ยินย่ำ
เธอรวยเธอจนไม่สนคำ
เธอดำเธอขาว โอ้ดาวอาย
ขณะหนึ่งขณะนี้คือขณะ
ผัสสะเล็งรี่ ณ ที่หมาย
เธอเธอ เธอเธอ เพ้อมากมาย
เขียนกวีวุ่นวาย หมายเพียงเธอ
ความรักคือละครน้ำเน่า
ความรักมอมเมาให้เราเหม่อ
ความรักไร้สารแต่มานเพ้อ
ความรักมิอยากเจอแต่มันรัก
รักคือศิลป์ศาสตร์ฉกาจหรือ
ขอเบอร์มือถือยังปากหนัก
เฟสบุ๊คแอดมาไม่กล้าทัก
ต้องหักใจดูจากละคร
...
ยอมเพียรเรียนรักจากละคร.
กามนิต
๒๑ พ.ย.๕๔