คะแนนกลอนสอนตนถึงผลผลิต
ได้พินิจงานเขียนที่เพียรสร้าง
ถูกทำนองคล้องวจีเข้าที่ทาง
ให้คะแนนมาบ้างก็ภูมิใจ
เขียนทุกวันฝันทุกคืนรื่นกลอนกาพย์
ลงแล้วหายวายวาบไปหนไหน
คนเขียนเพลียละเหี่ยละห้อยนั่งน้อยใจ
จะหมดไฟสร้างสรรค์วรรณกรรม....
แซมก็เช่นเดียวกันค่ะ...ขอขอบคุณเพื่อนๆที่เป็นกำลังใจให้แซมมีแรงสร้างงานเขียน..
ทั้งๆที่งานของแซมบางครั้งตะกุกตะกักมาก เพราะห่างไกลการใช้ภาษาไทยและไม่มีความรู้ด้านการประพันธ์..
จากใจแซมนะคะ....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
