[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

แหลมสมิหลามีมนตร์...ดลเธอฉัน
มาพบกัน...วันก่อนตอนไปเที่ยว
ชีวิตเคยหดหู่...เพียงผู้เดียว
ขาดคนเหลียว....จากนั้นพลันเปลี่ยนไป

ข้างรูปปั่นนางเงือก...ฉันเลือกนั่ง
มองทะเล...อีกฝั่งยังจำได้
หมวกที่สวมต้องลม...ลอยจากไกล
ด้วยคว้าไว้...ไม่ทันมันหลุดมือ

ฉันเสียดายหลายสตางค์...พรางมองหา
หมวกสีฟ้า...หนึ่งใบกลายเป็นสื่อ
เพียงพบเธอครั้งแรก....แปลกใจคือ
เหตุใดยื้อ....หมวกไว้(ลืม)ไม่ขอบคุณ

เธอตำนิฉันนี้...ด้วยสีหน้า
ประเมินจาก...สายตาให้ว้าวุ่น
หวังได้ของ...เราคืนยืนรอลุ้น
ช่วงชุลมุนทำไม...ลืมไปนั้น

พอตกเย็นพบเธอ...เจออีกหน
แหลมสมิหลา...มีมนตร์ดลเธอฉัน
พอพบเธออีกรอบ...ขอบคุณพลัน
สบตากัน...ส่งยิ้มอิ่มอุรา

เป็นจุดเริ่มรักเรา...คราวครั้งนั้น
ความผูกพัน...เพิ่มทวีที่สมิหลา
คลื่นทะเลเห่รัก...ทักทายมา
เลิศล้ำค่า...หยุดใจไว้ที่เธอ

---สะเลเต---