พอพ้นคืนตื่นมาน้ำตาตก
โอ้หัวอกคนดีพี่นี้เห็น
น้องคอยคิดคอยย้ำด้วยลำเค็ญ
ด้วยบำเพ็ญรักมั่นไม่ผันแปร
มองว่าชายหน่ายหนีคอยลี้หลีก
เขานั้นปลีกตัวไปไม่รักแน่
น้องจึงเสียดายรักปักดวงแด
เสียดายแท้รักน้องต้องหมองตรม
เขาไม่ทิ้งหรอกหนอพี่ขอบอก
เขาไม่หลอกน้องให้ได้ขื่นขม
เขาคือเขาเฝ้าอยู่คู่ชิดชม
เขาชื่นชมน้องอยู่ไม่รู้คลาย
จงเชื่อใจในเขายังเฝ้ามั่น
ไม่แปรผันเบี่ยงเบนเอนใจหน่าย
เขายังคงส่งจิตชิดมิวาย
เขาไม่กลายเป็ยอื่นให้ขื่นทรวง
จงเชื่อใจในรักจงหนักแน่น
อย่าคลอนแคลนเลยหนอขออย่าห่วง
เขายังจริงหญิงเอ๋ยไม่เคยลวง
ใจเขาควงน้องอยู่ไม่รู้จาง
สล่าผิน