ครวญคร่ำ...สำเนียง เวียงพิงค์
น้ำไหลตก วกวน ล้นตลิ่ง
สู่ลำปิง ทิ้งตน ท่วมท้นฝาย
พัดพาซาก กากหิน ปนดินทราย
เข้าทลาย บ้าน.จวน สวนพังภิน
หลากแรงเชี่ยว เกรี้ยวกราด จนขาดจิต
หลายชีวิต ปลิดปลง ลงดับดิ้น
ผลหมาก รากไม้ ไหลล่องริน
ข้าวจะกำ น้ำจะกิน สิ้นสูญไป
นั่งคุกเข่า เว้าวอน ขอพรฟ้า
โปรดเมตตา สักหน ตั้งต้นใหม่
กราบพ่อขุนฯ หนุนนำ กำลังใจ
สุขสดใส ไกลลับ ย้อนกลับคืน
รพีกาญจน์ 59
น้ำไหลตก วกวน ล้นตลิ่ง
สู่ลำปิง ทิ้งตน ท่วมท้นฝาย
พัดพาซาก กากหิน ปนดินทราย
เข้าทลาย บ้าน.จวน สวนพังภิน
หลากแรงเชี่ยว เกรี้ยวกราด จนขาดจิต
หลายชีวิต ปลิดปลง ลงดับดิ้น
ผลหมาก รากไม้ ไหลล่องริน
ข้าวจะกำ น้ำจะกิน สิ้นสูญไป
นั่งคุกเข่า เว้าวอน ขอพรฟ้า
โปรดเมตตา สักหน ตั้งต้นใหม่
กราบพ่อขุนฯ หนุนนำ กำลังใจ
สุขสดใส ไกลลับ ย้อนกลับคืน
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
