เมื่อก่อนเคย อ่อนล้า ฟ้าคงแกล้ง
เคยอ่อนแรง รันทด จนหมดหวัง
ทุกคนผ่าน เข้ามา พาใจพัง
ได้แต่นั่ง หายใจ เพื่อไม่ตาย
คนที่เจอ ยังท้อ ก็ไม่ใช่
นานเท่าไหร่ เคยคิด จิตสลาย
หรือจะต้อง วกวน จนชีพวาย
มันเหนื่อยหน่าย คนที่ใช่ ก็ไม่เจอ
คิดหยุดหวัง ยั้งใจ ไม่ให้รัก
เปิดลิ้นชัก เก็บใจ ไปเสมอ
ต้องปิดซ่อน เอาไว้ ใจเซอเซอ
รอคงเก้อ โอ้ใจ อย่าได้รอ
แต่สุดท้าย ได้เจอ เธอคนนี้
สุดแสนดี จริงนะ อยากจะขอ
โปรดจงอย่า ทิ้งกัน เท่านั้นพอ
เธอนั้นหนอ ลงตัว สุดหัวใจ
แม้ไม่ใช่ คนแรก ไม่แปลกหรอก
แต่จะบอก ใช่เพ้อ เธอรู้ไหม
คนสุดท้าย ของห้วง ดวงฤทัย
จะขอให้ ใจนี้ หยุดที่เธอ
เคยอ่อนแรง รันทด จนหมดหวัง
ทุกคนผ่าน เข้ามา พาใจพัง
ได้แต่นั่ง หายใจ เพื่อไม่ตาย
คนที่เจอ ยังท้อ ก็ไม่ใช่
นานเท่าไหร่ เคยคิด จิตสลาย
หรือจะต้อง วกวน จนชีพวาย
มันเหนื่อยหน่าย คนที่ใช่ ก็ไม่เจอ
คิดหยุดหวัง ยั้งใจ ไม่ให้รัก
เปิดลิ้นชัก เก็บใจ ไปเสมอ
ต้องปิดซ่อน เอาไว้ ใจเซอเซอ
รอคงเก้อ โอ้ใจ อย่าได้รอ
แต่สุดท้าย ได้เจอ เธอคนนี้
สุดแสนดี จริงนะ อยากจะขอ
โปรดจงอย่า ทิ้งกัน เท่านั้นพอ
เธอนั้นหนอ ลงตัว สุดหัวใจ
แม้ไม่ใช่ คนแรก ไม่แปลกหรอก
แต่จะบอก ใช่เพ้อ เธอรู้ไหม
คนสุดท้าย ของห้วง ดวงฤทัย
จะขอให้ ใจนี้ หยุดที่เธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
