บางครั้ง สังคีตา ที่ว่าหวาน
วาดนิทานปานเสก ที่เมฆขาว
ฝันฝากฟ้ามาดินได้ ฝากดาว
สะพรั่งพราวราวมณี ที่ฟ้าไกล
บางครั้ง วังวนว่ายเช้า สายค่ำ
ให้ดื่มด่ำซ้ำซาก เศษสมัย
ลิขิตตนจนจมห้วง เหวลวงใจ
กานท์กลอนใดใช่เลิศ เตลิดจม.
วาดนิทานปานเสก ที่เมฆขาว
ฝันฝากฟ้ามาดินได้ ฝากดาว
สะพรั่งพราวราวมณี ที่ฟ้าไกล
บางครั้ง วังวนว่ายเช้า สายค่ำ
ให้ดื่มด่ำซ้ำซาก เศษสมัย
ลิขิตตนจนจมห้วง เหวลวงใจ
กานท์กลอนใดใช่เลิศ เตลิดจม.