อร่ามแรม แก้มทรวง ดั่งพวงแข
งามเกินใครไหนเล่าเท่าศรีแพร
โปรดเถิดแม่..อนงค์..จงเข้าครัว..
๐ ที่ถามดังเพราะฝนหล่นอึงอื้อ
ใช่กล้าหือ..ถือคูณ..แม่ทูนหัว
เดี๋ยวไม่ดังฟังเคลื่อน..เกิดเอื้อนรัว
ก็หวาดกลัว..ว่าเกล้าเจ้าจะเคือง
๐ เครื่องต้มยำทำแล้ว..น้องแก้วจ๋า
เหลือเพียงผ่า ฝานชิ้นขมิ้นเหลือง
แลถอนขนไก่กิ่วผิวมะเฟือง
ที่พี่เชื่อง..เชือดเซ่น..แม่เด่นจันทร์
๐ พี่จะสับไก่บ้านอาหารโปรด
ป้อนเข้าโอษฐ์เอื้องอิ่มชิมจังหัน
เกิดเจ้าชอบพี่จะฉับสับเร็วพลัน
ป้อนทุกวัน..ก่อนย่าง..น่ะนางใจ...
อิอิ..สำรับพร้อมแล้วจ้า..แม่สังวาลย์จ๋า!!!!
พี่เมฆา น่ารัก ออกอย่างนี้
ฤดีศรี สังวาล เอ่ยขานหน่อย
ขอคนดี รักศรี ทีละน้อย
รักบ่อยบ่อย แต่ขอ ให้นานนาน
ต่อแต่นี้ ศรียอม ทุกข้อแม้
ไม่ผันแปร แจวหนี พี่ไปไหน
ขอแอบเหล่ พี่เม(ฆา) อยู่ไกลไกล
ให้กินไก่ ก่อนย่าง นั่น..นางปอบ..
..กุสุมา..
ศรีสังวาลย์ .. กินไก่ก่อนย่าง=นางผีปอบแล่ววว..พี่เมฆา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
