กาแฟแลร้าน
ผ่านมานหม่นล้า
ประวิงเวลา
ค้นหาตัวตน
ติ๊กต่อกเวลา
เอ่ยลาความหม่น
จินต์รู้สู้ทน
ผจญความจริง
สายน้ำหลากไหล
ไม่เคยหยุดนิ่ง
ใยเราพักพิง
ทำนิ่งเฉยชา
ตบะชีวิต
คิดแก้ปัญหา
เท่าที่ปัญญา
บัญชาชีวี
กาแฟดำ
ปล.มะได้แต่งกลอนนาน แต่งทีแทบไปไม่เป็น 555+ ^^