ขอบคุณรูปจากอินเตอร์เน็ต นะครับ
กระทู้ที่ห้าร้อยคอยนานเนิ่น
ไม่มีขาดมีเกินมาเกริ่นขาย
บ้านกลอนนี้ที่รักนักหญิงชาย
ร่วมจุดหมายปลายทางสร้างกวี
หมายดั่งโจรโผนเผ่นเช่นโลกกว้าง
เดินหลงทางทุจริตผิดศักดิ์ศรี
พบบัณฑิตชิดใกล้ในคนดี
จึงเปลี่ยนที่ทำกินผินปล้นใจ
มาแต่งกลอนอ้อนคำลำนำหวาน
ดั่งจดจารกานท์กลอนอันอ่อนไหว
ผูกเป็นเงื่อนเกลื่อนเสน่ห์เล่ห์เลศนัย
ฝากคนไทยหัวใจกลอนได้ผ่อนตาม
มาบัดนี้ปล้นใจได้หลายร้อย
ไม่มากน้อยน้ำใจให้ล้นหลาม
ไม่มีที่เก็บไว้ในชั่วยาม
ฝากใส่ย่ามความรักถ้าหากเจอ
ใครกดเข้ามาอ่านผ่านมาเห็น
จงร่มเย็นสุขสวัสดิ์พิพัฒน์เสมอ
หากตอบคำนำเสริมเติมออเออ
ขอเพื่อนเกลอไร้ทุกข์สุขมากมี
ตุลาิทิตย์ วิศวกรรมกร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
