เรียนรู้กับมันให้ได้ . . . การอยู่คนเดียว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 09:23:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เรียนรู้กับมันให้ได้ . . . การอยู่คนเดียว  (อ่าน 4871 ครั้ง)
waree--river
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3



« เมื่อ: 18 พฤศจิกายน 2011, 05:23:AM »


ทรมาน ... กับรักครั้งนี้เนิ่นนาน
รักที่เหลือเพียงฉันคอยดูแลมันไว้
ทนจนเหนื่อยอ่อนล้าไปทั้งใจ
ขอจบแล้วได้ไหม... พอกันที

ทรมาน ... กับตัวคุณมาแสนนาน
กับรักที่คุณต้องการหลีกหนี
พอแล้วในความช้ำที่เคยมี
ให้จบลงตรงนี้ ... ปล่อยคุณไป

สุดท้ายคงเหลือ ... เพียงฉัน
ดีกว่าปล่อยใจไหวหวั่นกับสิ่งจับต้องไม่ได้
แม้ยังเสียน้ำตาและคงเหงามากมาย
เรียนรู้กับมันให้ได้ ... ก า ร อ ยู่ ค น เ ดี ย ว


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, panthong.kh, สล่าผิน, my smile, พี.พูนสุข, บ้านกลอนไทย, เมฆา..., เพรางาย

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 01 เมษายน 2014, 10:14:AM โดย waree--river » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s