นัยน์ตาเธอเหม่อมองฟ้องว่าเหงา
ฉันพอเข้าใจดีมีเหตุผล
อยากจะเอ่ยเผยใจไยต้องทน
เรื่องความจนความลำบากยากทำใจ
หลายปีผ่านนานแล้วแก้วตาพี่
ยังไม่มีสิ่งหวังดังฝันใฝ่
บ้านรถยนต์ที่ดินทรัพย์สินใด
สัญญาไว้ผิดคำไม่ทำตาม
เอ่ยออกมาคำนั้นฉันยอมรับ
จะยอมกลับหลังหันกันใครหยาม
จงเริ่มต้นคนใหม่ที่ได้ความ
ปล่อยฉันตามลำพังอย่ารั้งรอ
"ลาก่อนพี่"คำนั้นฉันฟังอยู่
ถึงจะดูเศร้าหมองต้องร้องขอ
สมองพี่มีน้อยนิดคิดแค่พอ
เชิญไปต่อฉันหมดสิทธิ์ติดตามเธอ
ฉันพอเข้าใจดีมีเหตุผล
อยากจะเอ่ยเผยใจไยต้องทน
เรื่องความจนความลำบากยากทำใจ
หลายปีผ่านนานแล้วแก้วตาพี่
ยังไม่มีสิ่งหวังดังฝันใฝ่
บ้านรถยนต์ที่ดินทรัพย์สินใด
สัญญาไว้ผิดคำไม่ทำตาม
เอ่ยออกมาคำนั้นฉันยอมรับ
จะยอมกลับหลังหันกันใครหยาม
จงเริ่มต้นคนใหม่ที่ได้ความ
ปล่อยฉันตามลำพังอย่ารั้งรอ
"ลาก่อนพี่"คำนั้นฉันฟังอยู่
ถึงจะดูเศร้าหมองต้องร้องขอ
สมองพี่มีน้อยนิดคิดแค่พอ
เชิญไปต่อฉันหมดสิทธิ์ติดตามเธอ