๐ มือ..ประหาร ๐
๐ ฟ้าฝนก่นก้อง..คะนองกร้าว
ลงด้าวแดนดิน..ถิ่นประหาร
ชุ่มฉ่ำน้ำตา..เทวาทาน
เปรียบปาน..อาลัยผู้วายชนม์
๐ บุรุษโพกผ้า..หน้าเหี้ยมกรอบ
แก้มตอบลอบเช็ด..หยาดเม็ดฝน
กำมีดกรีดริ้ว..ด้วยนิ้วตน
ที่ฝนจนคม...ก่อนก้มเงย
๐ หน้าที่นี้ศักดิ์..หนักอกยิ่ง
ต้องนิ่งเผชิญ..ความเมินเฉย
เมตตาจำจะ..ต้องละเลย
เกินเอ่ยเผยย้ำ..คำเห็นใจ
๐ ภาพเหยื่อกลิ้งเกลือก..กระเสือกกระสน
ดิ้นรนหลบฟก..ตระหนกไหว
โลหิตสาดเซ็น..กระเด็นไป
ทรวงในก็เช่น..กระเด็นตาม
๐ เหยื่อนิ่งสงบ..จบหน้าที่
เพชฌฆาตมือดี..ไม่มีหยาม
ยังแผ่กุศล..ด้วยมนต์งาม
ให้ข้ามสู่ภพ..จบเวรกรรม
๐ ในขณะแผ่บุญ..การุญเขา
ลมฝนหล่นเบา..เข้าหัวค่ำ
เสียงเพรียกเรียกด่า..สี่ห้าคำ
เริ่มพร่ำเริ่มบ่น..จนสะท้าน
๐ บุรุษเงยหน้า..แล้วคว้าเหยื่อ
ชูเสื้อขึ้นแขวน..แดนประหาร
น้ำร้อนหรือยัง(หล่ะ!)..แม่สังวาลย์!
เชือดแล้วไก่บ้าน..มาคว้านที!!!!!
ชิชะ!..เชือดให้แล้วยังจะมาบ่นอีก..เดี๋ยวปัด!
แฮะๆๆขอขอบคุณท่านอริญชย์น่ะครับที่ช่วยสะกิดคำผิดให้..แก้ไขเรียบร้อยแล้วครับ..ขอบคุณครับ..อิอิ
และก็ขอขอบพระคุณพี่เพรางายน่ะครับที่สะกิดให้อีกหนึ่งคำ..ขอบคุณครับผม..อิอิ