ฉันยอมรับเป็นคนผิด
ที่ไม่คิด หักห้าม ยามอ่อนไหว
เผลอพลั้งทำ เธอ-เขา ต้องเศร้าใจ
เกิดหม่นไหม้ ขื่นขม ตรมฤดี
กลับไปหาเขาเถิดนะ
ฉันนี้จะ ตัดใจไกลหลบหนี
รับชะตา ร้าวรอน กร่อนชีวี
เจ็บครั้งนี้ จะไม่โกรธ หรือโทษเธอ
เป็นเพราะฉันนั้นสุดเหงา
นำเรื่องเศร้า สะสม ตรมเสนอ
เธอคิดปลอบ มิได้หมายปรนเปรอ
กลับต้องเจอ กับเจ็บ ที่เหน็บแนม...
"สุนันยา"
ที่ไม่คิด หักห้าม ยามอ่อนไหว
เผลอพลั้งทำ เธอ-เขา ต้องเศร้าใจ
เกิดหม่นไหม้ ขื่นขม ตรมฤดี
กลับไปหาเขาเถิดนะ
ฉันนี้จะ ตัดใจไกลหลบหนี
รับชะตา ร้าวรอน กร่อนชีวี
เจ็บครั้งนี้ จะไม่โกรธ หรือโทษเธอ
เป็นเพราะฉันนั้นสุดเหงา
นำเรื่องเศร้า สะสม ตรมเสนอ
เธอคิดปลอบ มิได้หมายปรนเปรอ
กลับต้องเจอ กับเจ็บ ที่เหน็บแนม...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
