คงเพราะแรงพิษฐานผ่านเทพไท้
จึงพาให้เวียนภพสบวิถี
รวมความรักหลอมไว้ด้วยไมตรี
ผูกสองดวงฤดีไว้ที่เดียว
บอกสายลมพรมหนาวโอบราวฟ้า
หนึ่งอุราคอยแต่เฝ้าแลเหลียว
รอห้วงหาวดาวเกลื่อนห้อมเดือนเรียว-
เพื่อรูปเคียวเกี่ยวใจจนใกล้กัน
แว่วหวานเสียงสังคีตประณีตบท
ยิ่งย้ำรสชื่นล้ำเกินคำสรร
คะนึงหาผู้ร่ำถ้อยรำพัน
สุดตัดบั่นอาวรณ์ให้รอนราน
แม้ฟากฟ้าคืนแรมไม่แจ่มแจ้ง
หากแต่แสงกลางทรวงกลับช่วงฉาน
โลมหล้าโลกแตะแต้มมาลย์แย้มบาน
พรมหอมหวานซ่านทรวงในห้วงรัก
วลีลักษณา
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
จึงพาให้เวียนภพสบวิถี
รวมความรักหลอมไว้ด้วยไมตรี
ผูกสองดวงฤดีไว้ที่เดียว
บอกสายลมพรมหนาวโอบราวฟ้า
หนึ่งอุราคอยแต่เฝ้าแลเหลียว
รอห้วงหาวดาวเกลื่อนห้อมเดือนเรียว-
เพื่อรูปเคียวเกี่ยวใจจนใกล้กัน
แว่วหวานเสียงสังคีตประณีตบท
ยิ่งย้ำรสชื่นล้ำเกินคำสรร
คะนึงหาผู้ร่ำถ้อยรำพัน
สุดตัดบั่นอาวรณ์ให้รอนราน
แม้ฟากฟ้าคืนแรมไม่แจ่มแจ้ง
หากแต่แสงกลางทรวงกลับช่วงฉาน
โลมหล้าโลกแตะแต้มมาลย์แย้มบาน
พรมหอมหวานซ่านทรวงในห้วงรัก
วลีลักษณา
๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔