มองจันทร์เจ้า คราวคืนค่ำ ย้ำคืนเหงา
นั่งในเงาเฝ้าฝัน วันวาดหวัง
เพียงภาพเพ้อละเมอหา มาประทัง
ใจจะยัง ฝืนเฝ้า เงาน้ำตา
จันทร์เจ้าเอย อ้างว้าง คนทางนี้
หนาวกวีวาด คำเพรียก ร่ำเรียกหา
หนแห่งใด ไม่ย้อน จรจากลา
ดาริกากลืนกล้ำ อยู่ร่ำไป
ห่มแสงจันทร์ จะอุ่นใจ เท่าใดได้
ดาวพรั่งพราย ภาพฟ้า มาเศร้าสรร
ใจคนจร เจียรจะล้า น้ำตาพลัน
ซบแสงจันทร์ จมร้าว กับคราวคืน
ห้วงใจในคืนเหงา เศร้า สะอื้น
มิรู้ตื่น ต้านจม จะวันใหน
หนาวน้ำตา มาชโลม โหมห้วงใจ
จะวันใด ได้ไออุ่น มาจุนเจือ
นั่งในเงาเฝ้าฝัน วันวาดหวัง
เพียงภาพเพ้อละเมอหา มาประทัง
ใจจะยัง ฝืนเฝ้า เงาน้ำตา
จันทร์เจ้าเอย อ้างว้าง คนทางนี้
หนาวกวีวาด คำเพรียก ร่ำเรียกหา
หนแห่งใด ไม่ย้อน จรจากลา
ดาริกากลืนกล้ำ อยู่ร่ำไป
ห่มแสงจันทร์ จะอุ่นใจ เท่าใดได้
ดาวพรั่งพราย ภาพฟ้า มาเศร้าสรร
ใจคนจร เจียรจะล้า น้ำตาพลัน
ซบแสงจันทร์ จมร้าว กับคราวคืน
ห้วงใจในคืนเหงา เศร้า สะอื้น
มิรู้ตื่น ต้านจม จะวันใหน
หนาวน้ำตา มาชโลม โหมห้วงใจ
จะวันใด ได้ไออุ่น มาจุนเจือ