บ้านเก่า...
ปลูกตั้งเสา ด้วยรอ จากกอไม้
มีแปดต้น บนหลัง-คาตอกไพร
ขึ้นกระได สามซี่ ถึงที่นอน
ฝาขัดแตะ แปะปะ ด้วยกระดาษ
ปูเสื่อขาด พื้นฟาก รองตากหมอน
พอล้มพับ หลับตา คราเหนื่อยอ่อน
มีจานช้อน ครัวไฟ ได้ทำกิน
พ่อแม่ลูก สุขสันต์ กันถ้วนหน้า
ค่ำแลงมา สุมไฟ ไล่ยุงริ้น
หมูสามตัว วัวคู่ อยู่ลานดิน
นกไก่บิน จับไม้ ใต้ชายคา
บ้านใหม่...
ปลูกหลังใหญ่ ซีเมนต์ เส้นเหล็กกล้า
กระเบื้องสี กระจกใส วิไลตา
ของนานา อุดม สมบูรณ์ครัน
จะกินบ้าง ขว้างไป ใช้มิหมด
แสนสลด เงียบเหงา เศร้าโศกศัลย์
ตายายสอง จ้องหน้า พูดจากัน
ส่วนลูกนั้น จากไกล ไม่กลับมา
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
