พอหนาวมาเมียหนีพี่จึงแย่
หนาวเหน็บแท้เคยคู่ต้องอยู่เดี่ยว
เมียมาหนีลี้ไกลเศร้าใจเชียว
คนแลเหลียวไม่มีพี่เศร้าจัง
อยากจะได้หญิงมาคราเมียหนี
กกกอดพี่ผู้ไร้ให้มีหวัง
หนาวมาแล้วแก้วตาอย่าได้ชัง
หนาวประดังเข้ามาพาเศร้าใจ
สล่าผิน
หนาวเหน็บแท้เคยคู่ต้องอยู่เดี่ยว
เมียมาหนีลี้ไกลเศร้าใจเชียว
คนแลเหลียวไม่มีพี่เศร้าจัง
อยากจะได้หญิงมาคราเมียหนี
กกกอดพี่ผู้ไร้ให้มีหวัง
หนาวมาแล้วแก้วตาอย่าได้ชัง
หนาวประดังเข้ามาพาเศร้าใจ
สล่าผิน
เสียงครวญคร่ำ พร่ำมา ว่าเมียหนี
จริงหรือนี่ หนาวนี้ พี่แทบแย่
อยากจะเป็น ผ้าห่ม ให้จริงแท้
คงคลายหนาว ได้แน่ แม้เศร้าใจ
คนบ้่านใกล้ เรือนเคียง มองเมียงอยู่
อยากได้คู่ นอนกก กอดก่ายไหม
น้องเนื้อนุ่ม นอนหนุน อุ่นละไม
คงช่วยให้ หายหนาว อย่างแน่นอน
พันทอง
จริงหรือนี่ หนาวนี้ พี่แทบแย่
อยากจะเป็น ผ้าห่ม ให้จริงแท้
คงคลายหนาว ได้แน่ แม้เศร้าใจ
คนบ้่านใกล้ เรือนเคียง มองเมียงอยู่
อยากได้คู่ นอนกก กอดก่ายไหม
น้องเนื้อนุ่ม นอนหนุน อุ่นละไม
คงช่วยให้ หายหนาว อย่างแน่นอน
พันทอง
บอกแล้วนี่ พี่สล่า อย่อมัวเผลอ
หรือพี่เบลอ เกินไป มิได้อ้อน
เมียของพี่ จึงมี อาการงอน
รีบไปวอน ง้อมา คราหนาวเยือน
ไม่ต้องมา บ่นบอก แกล้งหลอกสาว
อยากคลายหนาว ร้าวใน หาใดเหมือน
คราวเมียหนี พี่ช้ำ ทำบิดเบือน
เมียกลับเรือน คงทิ้งน้อง ไม่มองมา...
"สุนันยา"
หรือพี่เบลอ เกินไป มิได้อ้อน
เมียของพี่ จึงมี อาการงอน
รีบไปวอน ง้อมา คราหนาวเยือน
ไม่ต้องมา บ่นบอก แกล้งหลอกสาว
อยากคลายหนาว ร้าวใน หาใดเหมือน
คราวเมียหนี พี่ช้ำ ทำบิดเบือน
เมียกลับเรือน คงทิ้งน้อง ไม่มองมา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
