เริ่มหนาวแล้วขาดสาวพี่หนาวใจ
จะหาใครชิดใกล้ได้ยินเสียง
ยามลมหนาวพัดมาหน้าระเบียง
มีแต่เพียงความเหงาเศร้าเหลือเกิน
ยิ่งน่าหนาวปีนี้พี่หนาวหนัก
ขาดคนรักเคียงคู่ดูเขินเขิน
อยากมีรักสักครั้งเขายังเมิน
ต้องเผชิญหนาวเหน็บเจ็บในทรวง
จะหาใครชิดใกล้ได้ยินเสียง
ยามลมหนาวพัดมาหน้าระเบียง
มีแต่เพียงความเหงาเศร้าเหลือเกิน
ยิ่งน่าหนาวปีนี้พี่หนาวหนัก
ขาดคนรักเคียงคู่ดูเขินเขิน
อยากมีรักสักครั้งเขายังเมิน
ต้องเผชิญหนาวเหน็บเจ็บในทรวง
ลมหนาวพัด โชยมาประทะเนื้อ
แม้ใส่เสื้อ ตัวใหญ่ ยังไม่หาย
ยินสำนวน ครวญคร่ำ ของพี่ชาย
ว่าจะตาย แน่แท้ แม้ขาดนาง
พึ่งเริ่มหนาว สต๊อกสาว มีอยู่มาก
เลือกมาฝาก เพื่ออยู่ ดูฟ้าสาง
อยากซุกอก กลิ่นกาย ที่อ้างว้าง
จะไม่ห่าง ร้างไกล ไห้เจ็บทรวง
ได้ข่าวคราว ไม่มีสาว นอนหนุนตัก
เรื่องหนาวเหน็บ เจ็บหนัก ชักเป็นห่วง
ขอเพียงแต่ รักจริง ไม่ทิ้งขว้าง
จะเคียงคู่ จนสว่าง กระจ่างตา
พันทอง
แม้ใส่เสื้อ ตัวใหญ่ ยังไม่หาย
ยินสำนวน ครวญคร่ำ ของพี่ชาย
ว่าจะตาย แน่แท้ แม้ขาดนาง
พึ่งเริ่มหนาว สต๊อกสาว มีอยู่มาก
เลือกมาฝาก เพื่ออยู่ ดูฟ้าสาง
อยากซุกอก กลิ่นกาย ที่อ้างว้าง
จะไม่ห่าง ร้างไกล ไห้เจ็บทรวง
ได้ข่าวคราว ไม่มีสาว นอนหนุนตัก
เรื่องหนาวเหน็บ เจ็บหนัก ชักเป็นห่วง
ขอเพียงแต่ รักจริง ไม่ทิ้งขว้าง
จะเคียงคู่ จนสว่าง กระจ่างตา
พันทอง
หน้าหนาวนี้ พี่ชาย คงได้อุ่น
มีพี่สาว คอยลุ้น ด้วยห่วงหา
มอบรักจริง จากใจ ไม่ส่างซ่า
เป็นคู่เคียง พี่ยา พาชื่นจินต์
ไม่ต้องบน ทนหนาว ปวดร้าวหนัก
ได้ประจักษ์ คู้แท้ แลถวิล
น้องสาวก็วางใจ เมื่อได้ยิน
รักรวยริน ใกล้หนาว ไม่เศร้าแล้ว...
"สุนันยา"
มีพี่สาว คอยลุ้น ด้วยห่วงหา
มอบรักจริง จากใจ ไม่ส่างซ่า
เป็นคู่เคียง พี่ยา พาชื่นจินต์
ไม่ต้องบน ทนหนาว ปวดร้าวหนัก
ได้ประจักษ์ คู้แท้ แลถวิล
น้องสาวก็วางใจ เมื่อได้ยิน
รักรวยริน ใกล้หนาว ไม่เศร้าแล้ว...
"สุนันยา"